جابجایی درختان و درختچه ها در آماده سازی برای محوطه سازی: باغبانی آخر هفته

درختان و درختچه ها اغلب برای محوطه سازی جدید، مانند الحاقات، مورد نیاز هستند. به جای دور انداختن این گیاهان، اغلب می توان آنها را جابجا کرد. هر چه کارخانه‌ها قدیمی‌تر و بزرگ‌تر باشند، جابه‌جایی آنها دشوارتر است.
از سوی دیگر، Capability Brown و معاصرانش به حفر درختان بلوط بالغ، کشیدن آنها به مکان جدید با تیمی از اسب ها، پیوند آنها، تقویت آنها و به طور قابل توجهی آنها زنده مانده اند. معادل مدرن،بیل درختی- یک بیل غول پیکر سوار بر وسیله نقلیه - فقط برای باغ های بسیار بزرگ مناسب است. اگر کارگران ساختمانی دارید، مراقب رانندگان بیل مکانیکی باشید - آنها اغلب مهارت های پیوند درخت خود را بیش از حد ارزیابی می کنند.
درختان و درختچه‌های کمتر از پنج سال دارای تعداد محدودی گلوله‌های ریشه هستند که می‌توان آنها را نسبتاً آسان کند و دوباره کاشت. گل رز، ماگنولیا و برخی از درختچه های کهور فاقد ریشه فیبری هستند، به سختی می توان آنها را کاشت مگر اینکه اخیراً کاشته شوند و معمولاً باید جایگزین شوند.
گیاهان همیشه سبز بهتر است در حال حاضر قبل از زمستان یا بهار دوباره گلدان شوند، اگرچه اگر شرایط خاک اجازه می دهد و باغ از باد محافظت می شود، می توان آنها را در زمستان مجدداً گلدان کرد. شرایط باد می تواند به سرعت باعث خشک شدن گیاهان همیشه سبز شود. گیاهان برگریز بهتر است پس از ریزش برگ و قبل از ریزش برگ در بهار اگر خاک به اندازه کافی خشک باشد، جابه جا شوند. در هر صورت ریشه ها را بعد از پرورش و قبل از کاشت بپیچید تا خشک نشوند.
آماده سازی مهم است - درختان با ریشه لخت یا بوته های پیازی ریشه که از خاک نهال کنده شده اند به طور دوره ای در طول سال رشد خود "بریده می شوند" و باعث تشکیل ریشه های فیبری عظیم می شوند و در نتیجه به گیاه کمک می کنند تا از پیوند زنده بمانند. در باغ، شروع ایده آل این است که یک ترانشه باریک در اطراف گیاه حفر کنید، تمام ریشه ها را قطع کنید و سپس سنگر را با خاکی که با شن و کمپوست تکمیل شده است پر کنید.
در سال بعد، گیاه ریشه های جدید خواهد داشت و بهتر حرکت می کند. قبل از حرکت بیش از حد معمول نیازی به هرس نیست، معمولاً شاخه های شکسته یا مرده به سادگی حذف می شوند. در عمل، تنها یک سال آماده سازی امکان پذیر است، اما نتایج رضایت بخش بدون آمادگی امکان پذیر است.
اکنون باید خاک آنقدر مرطوب باشد که گیاهان را بدون آبیاری ابتدا پیوند بزند، اما اگر شک دارید، روز قبل آبیاری کنید. قبل از کندن گیاهان، بهتر است شاخه ها را ببندید تا دسترسی آسان تر شود و شکستگی آن محدود شود. ایده آل این است که تا جایی که ممکن است توده ریشه جابجا شود، اما در واقع وزن درخت، ریشه ها و خاک کاری را که می توان انجام داد، حتی – معقولانه – با کمک چند نفر محدود می کند.
خاک را با یک بیل و چنگال بررسی کنید تا مشخص شود ریشه ها کجا هستند، سپس یک توپ ریشه به اندازه کافی بزرگ برای دست زدن با دست بیرون بیاورید. این شامل حفر ترانشه ها در اطراف گیاه و سپس ایجاد زیر برش است. هنگامی که اندازه تقریبی گلوله ریشه نهایی را می دانید، قبل از شروع حفاری، سوراخ های کاشت جدید را حدود 50 سانتی متر بیشتر از ریشه مورد انتظار حفر کنید تا تاخیر بین حفر و کاشت مجدد به حداقل برسد. سوراخ کاشت جدید باید کمی شکافته شود تا دو طرف شل شود، اما نه قسمت پایین.
از یک اره قدیمی برای جدا کردن ریشه های ضخیم که در برابر بیل مقاومت می کنند استفاده کنید. با استفاده از یک میله یا تکه چوب به عنوان سطح شیب دار و اهرم، توپ ریشه را از سوراخ بیرون بیاورید، ترجیحاً با لغزش یک برزنت یا برزنت در زیر گیاه که می توان آن را از گوشه بلند کرد (در صورت لزوم در اینجا گره بزنید). پس از بلند شدن، توپ ریشه را به اطراف بپیچید و گیاه را با احتیاط بکشید/به محل جدیدش منتقل کنید.
عمق سوراخ کاشت را طوری تنظیم کنید که گیاهان در همان عمقی که در آن رشد کرده اند کاشته شوند. همانطور که خاک اطراف گیاهان تازه کاشته شده را پر می کنید، خاک را فشرده کنید، ریشه ها را به طور یکنواخت پخش کنید، خاک را فشرده نکنید، اما مطمئن شوید که خاک خوبی در اطراف آن در تماس با گلوله ریشه است. پس از کاشت، در صورت نیاز، آن را نگه دارید، زیرا گیاه اکنون فاقد ثبات است و گیاه لرزان نمی تواند به خوبی ریشه بزند.
گیاهان ریشه کن شده را می توان با ماشین حمل کرد یا در صورت نیاز در صورت بسته بندی مناسب جابجا کرد. در صورت لزوم، می توان آنها را با کمپوست بر پایه پوست درشت نیز پوشاند.
آبیاری در دوره خشکی پس از کاشت و در طول تابستان دو سال اول ضروری است. مالچ پاشی، کود دهی بهاره و کنترل دقیق علف های هرز نیز به زنده ماندن گیاهان کمک می کند.