درختان و درختچه‌ها اغلب برای محوطه‌سازی‌های جدید، مانند الحاقات، مورد نیاز هستند. به جای دور انداختن این گیاهان، اغلب می‌توان آنها را جابجا کرد. هرچه کارخانه‌ها قدیمی‌تر و بزرگتر باشند، جابجایی آنها دشوارتر است.
از سوی دیگر، کاپبیلیتی براون و معاصرانش به کندن درختان بلوط بالغ، کشیدن آنها به مکانی جدید با تیمی از اسب‌ها، پیوند زدن آنها، تقویت آنها و به طرز شگفت‌انگیزی، زنده ماندن آنها معروف بوده‌اند. معادل مدرن آن،بیلچه درخت– یک بیل غول‌پیکر نصب‌شده روی خودرو – فقط برای باغ‌های بسیار بزرگ مناسب است. اگر کارگر ساختمانی دارید، مراقب رانندگان بیل مکانیکی باشید – آنها اغلب مهارت‌های پیوند درخت خود را بیش از حد ارزیابی می‌کنند.
درختان و درختچه‌هایی که کمتر از پنج سال عمر دارند، تعداد محدودی ریشه دارند که می‌توان آنها را کند و نسبتاً به راحتی دوباره کاشت. گل رز، ماگنولیا و برخی از درختچه‌های کهور ریشه‌های فیبری ندارند، تعویض گلدان آنها دشوار است، مگر اینکه اخیراً کاشته شده باشند و معمولاً نیاز به تعویض گلدان دارند.
بهتر است گلدان گیاهان همیشه سبز را قبل از زمستان یا بهار عوض کنید، اگرچه اگر شرایط خاک اجازه دهد و باغ از باد محافظت شود، می‌توان آنها را در زمستان هم عوض کرد. شرایط باد می‌تواند به سرعت گیاهان همیشه سبز را خشک کند. گیاهان برگ‌ریز بهتر است پس از ریزش برگ‌ها و قبل از ریزش برگ‌ها در بهار، اگر خاک به اندازه کافی خشک است، جابجا شوند. در هر صورت، ریشه‌ها را پس از بلند شدن و قبل از کاشت بپیچید تا از خشک شدن آنها جلوگیری شود.
آماده‌سازی مهم است - درختان ریشه لخت یا بوته‌های پیازی ریشه‌دار که از خاک نهال بیرون آورده شده‌اند، در طول سال رشدشان به صورت دوره‌ای "قطع" می‌شوند که باعث تشکیل ریشه‌های فیبری عظیم می‌شود و در نتیجه به گیاه کمک می‌کند تا پس از پیوند زنده بماند. در باغ، شروع ایده‌آل این است که یک گودال باریک در اطراف گیاه حفر کنید، تمام ریشه‌ها را ببرید و سپس گودال را با خاکی که با شن و کمپوست تکمیل شده است، دوباره پر کنید.
سال بعد، گیاه ریشه‌های جدید خواهد زد و بهتر حرکت خواهد کرد. قبل از جابجایی، هرس بیشتری نسبت به معمول لازم نیست، معمولاً شاخه‌های شکسته یا مرده به سادگی حذف می‌شوند. در عمل، فقط یک سال آماده‌سازی امکان‌پذیر است، اما نتایج رضایت‌بخش بدون آماده‌سازی نیز امکان‌پذیر است.
اکنون خاک باید به اندازه کافی مرطوب باشد تا بتوان گیاهان را بدون آبیاری اولیه جابجا کرد، اما اگر شک دارید، روز قبل آبیاری کنید. قبل از کندن گیاهان، بهتر است شاخه‌ها را ببندید تا دسترسی آسان‌تر شود و شکستگی محدود شود. حالت ایده‌آل این است که تا حد امکان توده ریشه جابجا شود، اما در واقعیت، وزن درخت، ریشه‌ها و خاک، کارهایی را که می‌توان انجام داد، حتی - به طور معقول - با کمک چند نفر، محدود می‌کند.
خاک را با بیل و چنگال بررسی کنید تا محل ریشه‌ها را مشخص کنید، سپس یک توده ریشه به اندازه‌ای بزرگ که بتوان با دست آن را جابجا کرد، بیرون بیاورید. این کار شامل حفر گودال‌هایی در اطراف گیاه و سپس ایجاد شیارهای زیرین است. وقتی اندازه تقریبی توده ریشه نهایی را مشخص کردید، قبل از شروع به کندن، چاله‌های کاشت جدیدی را حدود ۵۰ سانتی‌متر عریض‌تر از توده ریشه مورد انتظار حفر کنید تا تأخیر بین کندن و کاشت مجدد به حداقل برسد. چاله کاشت جدید باید کمی شکافته شود تا کناره‌ها شل شوند، اما کف آن نه.
از یک اره قدیمی برای قطع ریشه‌های ضخیمی که در برابر بیل مقاومت می‌کنند استفاده کنید. با استفاده از یک میله یا تکه چوب به عنوان سطح شیب‌دار و اهرم، توپ ریشه را از سوراخ بیرون بکشید، ترجیحاً با قرار دادن یک پارچه کرباسی یا برزنتی در زیر گیاه که می‌توان آن را از گوشه‌ای بلند کرد (در صورت لزوم اینجا گره بزنید). پس از بلند کردن، توپ ریشه را دور آن بپیچید و گیاه را با دقت به مکان جدیدش بکشید/منتقل کنید.
عمق گودال کاشت را طوری تنظیم کنید که گیاهان در همان عمقی که کاشته شده‌اند، کاشته شوند. هنگام پر کردن خاک اطراف گیاهان تازه کاشته شده، خاک را فشرده کنید و ریشه‌ها را به طور یکنواخت پخش کنید، خاک را فشرده نکنید، اما مطمئن شوید که خاک خوبی در اطراف آن در تماس با توپ ریشه وجود دارد. پس از پیوند، در صورت نیاز تکیه‌گاه ایجاد کنید زیرا گیاه اکنون فاقد پایداری است و یک گیاه لرزان قادر به ریشه زدن خوب نخواهد بود.
گیاهان ریشه‌کن شده را می‌توان با ماشین حمل کرد یا در صورت نیاز، در صورت بسته‌بندی خوب، جابه‌جا کرد. در صورت لزوم، می‌توان آنها را با کمپوست دانه درشت نیز پوشاند.
آبیاری در طول دوره خشک پس از کاشت و در طول تابستان دو سال اول ضروری است. مالچ پاشی، کوددهی بهاره و کنترل دقیق علف‌های هرز نیز به زنده ماندن گیاهان کمک می‌کند.
زمان ارسال: ۲۴ مه ۲۰۲۳